Naast de rugklachten van mijzelf ging het ook slecht met onze hond Suki.
Ze heeft in haar achterpoot een vetbult die precies tussen twee spieren zit. Ze is al 15 jaar dus opereren zit er niet meer in. Begin dit jaar ging ze steeds slechter lopen, totdat ze in maart helemaal niet meer op haar achterpoten kon staan.
De dierenarts denkt dat de vetbult door de spieren gaat en daardoor een soort van verlamming veroorzaakt. Ook heeft ze al jaren een hernia en sinds kort nierproblemen.
Omdat ze dus niet meer kon lopen hebben we haar een tijdje in een draagriem uitgelaten maar dat lukt mij niet. Ik kan haar niet tillen, niet omdat ze zwaar is maar mijn rug laat het niet toe. Dus even op internet rondgesnuffeld en daar vonden we rolstoelen voor honden!
We hebben Suki opgemeten en er eentje besteld. Ik was wat bang dat ze dit niet zou willen....de stoel kwam op een maandag en toen heb ik het meteen geprobeerd. En ze vindt het fantastisch!
Door haar dikke pootje past de rolstoel niet heel goed maar het lukt. Ze kan plassen en poepen zonder problemen en zelfs rennen!
Ze heeft de rolstoel nu sinds april en het gaat nog steeds goed. We hebben wat aanpassingen gedaan om de dikke poot een beetje ruimte te geven. Ze krijgt nog steeds pijnstilling en we weten dat ze niet heel lang meer bij ons zal zijn, maar zolang ze nog blij is en kwispelt als ze ons ziet of naar buiten gaat blijven we optimistisch!
In huis kan ze redelijk lopen, en als het mooi weer is scharrelt ze ook lekker in de tuin. Dan moet ze wel schoentjes aan want ze sleept een beetje met haar achterpoten.
Toch is ze nog heel vrolijk en kan nog bedelen als de beste.
En op een warme dag lekker luieren..
Ze heeft mijn rugrol gehad want ik vind dat niet meer zo prettig liggen. En zo ligt zij niet tegen de koude muur. De mat waarop ze ligt is een therapeutisch kussen voor honden met rugklachten.
Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer!
Veel meer foto's op INSTAGRAM
Ach gossie...best wel een beetje zielig hoor. Maar ook aandoenlijk hoe ze zich laat helpen en nog van haar laatste tijd kan genieten. Ik weet uit ervaring hoe moeilijk het is, die laatste fase in het leven van je huisdier. Mijn eerste poes is ook 15 geworden en van nummer 2 moesten we al na anderhalf jaar afscheid nemen.Neem je tijd om naar het einde toe te leven, maar stel het ook niet te lang uit is mijn ervaring, vaak wacht je toch te lang met die laatste stap..sterkte in de komende tijd!
BeantwoordenVerwijderenwat fijn dat ze nog kan genieten van alles, dikke knuf liefs danique
BeantwoordenVerwijderenPoeh zwaar dit.. heeft ze niet teveel pijn? Wel fijn dat ze weer buiten kan lopen.
BeantwoordenVerwijderen